عنوان	بررسی تاثیر تحلیل رفتگی شغلی بر رفتارهای فرانقش کارکنان با توجه به نقش شخصیت سخت رویی و نگرش شغلی
نوع پژوهش	مقاله چاپ‌شده در مجلات علمی
کلیدواژه‌ها	تحلیل رفتگی شغلی، رفتار فراتر از نقش، سخت رویی، نگرش شغلی، بیمارستان‌های آموزشی ایلام
چکیده	حوزه بهداشت و درمان به دلیل فشارهای کاری زیاد، مستعد بروز تحلیل رفتگی شغلی در بین کارکنان است. این پدیده می‌تواند تأثیر منفی بر کیفیت خدمات و رفتارهای فراتر از نقش کارکنان بگذارد. شخصیت سخت‌رویی و نگرش شغلی به‌عنوان عوامل فردی و سازمانی، در تعدیل این اثر منفی نقش مهمی ایفا می‌کنند. هدف پژوهش حاضر بررسی تأثیر تحلیل رفتگی شغلی بر رفتارهای فراتر از نقش با نقش تعدیل‌گر شخصیت سخت‌رویی و میانجی‌گر نگرش شغلی در بین کارکنان بیمارستان‌های آموزشی شهر ایلام بود. این پژوهش از نظر هدف کاربردی و از جهت جمع‌آوری داده‌ها، توصیفی- همبستگی بود. جامعه آماری شامل 1200 نفر از پرسنل بیمارستان‌های مذکور بود که 292 نفر به شیوه نمونه‌گیری تصادفی طبقه‌ای انتخاب شدند. داده‌ها با استفاده از چهار پرسشنامه استاندارد روا و پایا جمع‌آوری گردید و با استفاده از نرم افزار PLS تحلیل شدند. نتایج نشان داد که تحلیل رفتگی شغلی تأثیر منفی معناداری بر متغیرهای رفتار فراتر از نقش و نگرش شغلی دارد. همچنین، نگرش شغلی تأثیر مثبت معناداری بر رفتار فراتر از نقش نشان داد. نتایج بیانگر آن است که شخصیت سخت‌رویی نقش تعدیل‌گر در ارتباط بین تحلیل رفتگی شغلی و رفتار فراتر از نقش دارد، بدین معنا که سخت‌رویی می‌تواند اثر منفی تحلیل رفتگی شغلی بر رفتار فراتر از نقش را تعدیل کند، هرچند که به‌طور کامل این اثر را خنثی نمی‌کند. در نتیجه، سخت‌رویی به‌عنوان متغیر تعدیل‌گر نسبت به نگرش شغلی تأثیر بهتری بر رابطه بین تحلیل رفتگی شغلی و رفتار فراتر از نقش دارد.
پژوهشگران	علی یاسینی (نفر اول)، محمد آدینه وند (نفر دوم)، راحیل مرادی (نفر سوم)، کامران نیازی (نفر چهارم)