عنوان	آنتروپی درهم تنیدگی در تقریب نیمه کلاسیک به عنوان مشاهده پذیر بررسی گذار فازی شکلی در هسته ها
نوع پژوهش	مقاله چاپ‌شده در مجلات علمی
کلیدواژه‌ها	درهم تنیدگی کوانتومی
چکیده	در این مقاله، گذار فاز کوانتومی و ساختار هسته بر مبنای میزان درهم تنیدگی کوانتومی مورد بررسی قرار گرفت. یکی از کمیت‌هایی که برای اندازه گیری درهم تنیدگی بین دو جسم استفاده می‌شود، آنتروپی فون نویمان است که به عنوان معیاری مناسب برای بررسی درهم تنیدگی بین دو حالت در نظر گرفته شد. آنتروپی درهم‌تنیدگی بوزون‌های s-d در چارچوب مدل‌ اندرکنش بوزونی IBM و با استفاده از فرمالیسم سازگار Q و تقریب نیمه‌کلاسیک بررسی شد. این تحقیق یک روش برای استخراج آنتروپی درهم تنیدگی در حدود تقارن دینامیکی IBM از جمله مناطق گذار بین شکل‌های مختلف را ارائه می‌کند. با استفاده از اثر درهم تنیدگی، به توصیف گذار فاز کوانتومی پرداخته و رفتار درهم تنیدگی بوزونهای s و d در مناطق مختلف مثلث کاستن بررسی شد. نحوه تعیین آنتروپی درمدل IBM با استفاده از تقریب نیمه کلاسیکی ارائه شد. نتایج نشان داد که مقادیر آنتروپی درهم‌تنیدگی به تغییر فاز حساس بوده و می‌تواند یک ابزار قدرتمند برای تشخیص انتقال فاز کوانتومی در هسته‌ها باشد.
پژوهشگران	مریم قپانوری (نفر اول)، محمدعلی جعفریزاده (نفر دوم)، مسعود صیدی (نفر سوم)، نرگس امیری (نفر چهارم)