عنوان	تحلیل اثرات زیست‌محیطی جاده‌های جنگلی بر ساختار و پایداری اکوسیستم‌های جنگلی
نوع پژوهش	مقاله ارائه شده کنفرانسی
کلیدواژه‌ها	احیای جنگل، تخریب زیست محیطی، جاده های جنگلی، مدیریت پایدار
چکیده	جاده‌های جنگلی به عنوان زیرساخت‌های خطی توسعه، نقشی دوگانه در مدیریت و بهره‌برداری از منابع طبیعی ایفا می‌کنند. در حالی که این مسیرها می‌توانند به تسهیل دسترسی برای فعالیت‌های حفاظتی و احیایی کمک کنند، گسترش بی‌رویه و غیرکارشناسی آن‌ها اغلب منجر به بروز آسیب‌های جدی بر ساختار و عملکرد اکولوژیکی جنگل‌ها می‌شود. این مقاله به بررسی اثرات زیست‌محیطی جاده‌های جنگلی در اکوسیستم‌های جنگلی می‌پردازد. یافته‌های حاصل از بررسی منابع علمی و مطالعات موردی نشان می‌دهد که ایجاد جاده در عرصه‌های جنگلی موجب قطعه‌قطعه شدن زیستگاه‌ها، افزایش نرخ فرسایش خاک، تغییر الگوهای هیدرولوژیکی، نفوذ عوامل مخرب انسانی، و تشدید خطر وقوع آتش‌سوزی می‌گردد. همچنین، این زیرساخت‌ها از طریق ایجاد اختلال در مسیرهای مهاجرت گونه‌ها و تخریب پوشش گیاهی حاشیه‌ای، تنوع زیستی را تهدید می‌کنند. در مقابل، در برخی شرایط با اعمال مدیریت مناسب، جاده‌ها می‌توانند بستری برای اجرای عملیات احیای اکوسیستم، کنترل آتش و پایش جنگل‌ها فراهم سازند. در پایان، راهکارهایی برای کاهش اثرات منفی جاده‌ها و تقویت کارکرد حفاظتی آن‌ها ارائه شده است. نتایج این مقاله می‌تواند برای برنامه‌ریزی محیط‌زیستی و سیاست‌گذاری در حوزه منابع طبیعی کشور مؤثر واقع شود.
پژوهشگران	نرگس پردل (نفر اول)، جعفر حسین زاده (نفر دوم)