عنوان	عملکرد دی‌امولسیفایر در تصفیه پساب آلی/آبی: آزمایشگاهی-مدلسازی
نوع پژوهش	پایان نامه
کلیدواژه‌ها	پساب آلی/ آبی، دی‌امولسیفایر، آلاینده‌های رنگی، مدلسازی هوشمند
چکیده	امروزه لزوم تصفیه پساب‌های صنعتی با توجه به خطرات ایجاد شده توسط آنها برای سلامتی انسان‌ها و محیط زیست اهمیت زیادی دارد. پساب‌های حاوی آلاینده آلی یک نمونه از متداول‌ترین پساب‌های موجود می‌باشند که همواره یافتن روشی کارا و کم هزینه برای جداسازی آلاینده اهمیت زیادی دارد. یکی از روش‌های متداول برای جداسازی آلاینده آلی استفاده از دی امولسیفایر می‌باشد. با توجه به تاثیر شرایط عملیاتی بر راندمان جداسازی آلاینده آلی از پساب، در این پایان‌نامه عملکرد دی‌امولسیفایر بر راندمان جداسازی آلاینده آلی رنگی بصورت آزمایشگاهی بررسی شده و در ادامه مدلسازی هوشمند برای تعیین تاثیر پارامترها و موثرترین پارامتر انجام شده است. ترکیب کیتوسان و سدیم آلژینات با نسبت‌های مختلف بعنوان دی‌امولسیفایر برای جداسازی دو نوع آلاینده آلی (متیلن‌بلو و رودامین‌بی) در غلظت‌های مختلف پساب بکار رفته است. نتایج نشان داد که نوع آلاینده تاثیر بسیار زیادی بر راندمان حذف دارد. با تغییر آلاینده از رودامین‌بی به متیلن‌بلو، در شرایط عملیاتی یکسان راندمان حذف افزایش قابل‌توجهی نشان داد. در تمام غلظت‌های دی‌امولسیفایر، بالاترین راندمان بترتیب برابر با 29% و 86% برای رودامین‌بی و متیلن‌بلو در غلظت‌هایppm 170 و ppm250 بدست آمد. علاوه‌براین، در تمام غلظت‌های پساب و تمام نسبت‌های کیتوسان به سدیم آلژینات راندمان حذف آلاینده آلی با افزایش حجم دی‌امولسیفایر و نسبت بالاتر سدیم‌آلژینات به کیتوسان بهبود می‌یابد. به منظور تعمیم یافته‌های این پژوهش، از نتایج تجربی بدست آمده برای پیش بینی راندمان جداسازی آلاینده رنگی آلی بر اساس مدل-سازی هوشمند استفاده شد و دو مدل پرسپترون چند لایه (MLP) و شبکه عصبی شعاعی(RBF) توسعه یافت. مدل RBF بهترین سازگاری را با داده های تجربی با میانگین خطای نسبی مطلق، میانگین ریشه نسبی میانگین مربعات خطا و R2 برای داده‌های آموزش و آزمایش بترتیب 00000007/0 و 76/4 ، 0 و 06/6، 1 و 76/98 نشان داد. یک توصیف بصری با استفاده از نمودارهای میزان قابلیت مدل‌ RBF برای تشریح روند تغییرات راندمان جداسازی آلاینده آلی تحت شرایط مختلف عملیاتی را تایید کرد. آنالیز حساسیت برای تعیین میزان تاثیر متغیرها بر راندمان جداسازی انجام شد. نتایج نشان داد که نوع آلاینده و بعد از آن غلظت پساب بالاترین تاثیر را بر میزان راندمان جداسازی دارند.
پژوهشگران	توان کیخاونی (استاد راهنما)، پروین میرزایی (دانشجو)، محمد امین مرادخانی (استاد مشاور)