عنوان	اثر کاربرد کود نیتروژن و تنظیم کننده های رشد بر ویژگی های کمی و کیفی جو دیم در اگرواکوسیستم های خرم آباد و پلدختر
نوع پژوهش	پایان نامه
کلیدواژه‌ها	اسپرمیدین، پاکلوبوترازول، ریشه، کلرمکوات کلراید، عملکرد پروتئین
چکیده	کاربرد همزمان کودهای شیمیایی و تنظیم‌کننده‌های رشد گیاهی یکی از راهکارهای مؤثر در افزایش رشد، عملکرد و بهره‌وری محصولات زراعی به‌ویژه در شرایط تنش‌زا مانند کشت دیم است. به همین منظور، این پژوهش با هدف بررسی تأثیر مقادیر مختلف کود نیتروژن و انواع تنظیم‌کننده‌های رشد بر صفات عملکرد کمی و کیفی گیاه جو در شرایط دیم در سال زراعی ۱۴۰۱–۱۴۰۲ و در دو منطقه پلدختر و خرم‌آباد از استان لرستان به‌صورت مزرعه‌ای اجرا شد. آزمایش به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوک‌های کامل تصادفی با 3 تکرار اجرا شد. فاکتور اول شامل چهار سطح کود شیمیایی نیتروژن شامل (شاهد، 50، 100 و 150 کیلوگرم در هکتار اوره) و فاکتور دوم تنظیم کننده‌های رشد شامل: شاهد (محلول پاشی با آب مقطر)، پاکلوبوترازول (120 میلی‌گرم در لیتر)، اسپرمیدین (1 میلی مولار) و ج بود. نتایج حاصل از تجزیه واریانس داده‌ها نشان داد که اثر متقابل نیتروژن و تنظیم‌کننده‌های رشد بر بسیاری از صفات مورد بررسی از جمله عملکرد دانه، عملکرد پروتئین، میزان کلروفیل کل، تعداد سنبله در واحد سطح و وزن هزار دانه معنی‌دار بود. بیشترین عملکرد دانه در تیمار 100 کیلوگرم در هکتار کود نیتروژن و محلول پاشی پاکلوبوترازول به میزان 4/2686 کیلوگرم در هکتار مشاهده شد و کمترین میزان در عدم مصرف کود نیتروژن و عدم محلول پاشی به میزان 8/1284 کیلوگرم در هکتار بدست آمد. بیشترین عملکرد پروتئین در تیمار 100 کیلوگرم در هکتار کود نیتروژن و محلول‌پاشی پاکلوبوترازول به میزان 25/313 کیلوگرم در هکتار مشاهده شد. بیشترین میزان کلروفیل کل در تیمار 100 کیلوگرم در هکتار کود نیتروژن و محلول پاشی پاکلوبوترازول به میزان 38/10 میلی گرم در گرم وزن تر مشاهده شد. در مجموع، یافته‌های این پژوهش بیانگر آن است که مصرف ۱۰۰ کیلوگرم در هکتار کود نیتروژن به همراه محلول‌پاشی پاکلوبوترازول به عنوان یک تنظیم‌کننده رشد مؤثر، می‌تواند موجب بهبود قابل ملاحظه‌ای در رشد، عملکرد دانه، محتوای پروتئین، رنگیزه‌های فتوسنتزی و صفات مورفولوژیکی گیاه جو در شرایط دیم گردد. این ترکیب تیماری می‌تواند به عنوان راهکاری مدیریتی مؤثر برای بهبود پایداری تولید جو در مناطق نیمه‌خشک و دیم‌زارهای کشور مورد استفاده قرار گیرد.
پژوهشگران	نصرت اله عباسی (استاد راهنما)، سعیده فولادوند (دانشجو)، فرشته دارابی (استاد مشاور)