هدف از این مطالعه بررسی تأثیر تزریق کلسیم و منیزیم در طول جفت‌گیری بر نسبت جنسی بره در میش‌ها بود. 30 راس میش کردی × رومانوف بر اساس سن و وزن بدن به دو گروه (15 راس در هر گروه) تقسیم شدند. حیوانات 20 میلی‌لیتر محلول (کلسیم، منیزیم) یا 20 میلی‌لیتر آب استریل (شاهد) به صورت زیر جلدی هر 7 روز از 28 روز قبل تا 7 روز پس از جفت‌گیری دریافت کردند. هر میلی‌لیتر محلول کلسیم، منیزیم حاوی 400 میلی‌گرم کلسیم بوروگلوکونات و 22 میلی‌گرم هیپوفسفات منیزیم بود که 4/30 میلی‌گرم کلسیم و 04/2 میلی‌گرم منیزیم را فراهم می‌کرد. میش‌های گروه کلسیم منیزیم در روزحذف سیدر نمره وضعیت‌بدنی کمتری (69/2 درمقابل 79/2، 09/0 p=) و تغییرات آن از روز شروع آزمایش تا روز حذف سیدر (21/0 درمقابل 04/0، 06/0 p=) نسبت به گروه کنترل داشتند. در گروه تزریق کلسیم، منیزیم غلظت پلاسمایی انسولین (μIU/mL 2/13 درمقابل 33/11)، کلسیم (mg/dL 13/9 درمقابل 30/8)، منیزیم (mg/dL 66/3 درمقابل 33/3)، سدیم (mEq/L 83/188 درمقابل 73/173) و گلوکز (mg/dL 94/56 درمقابل 07/50) در روز حذف سیدر و کلسیم (mg/dL 13/9 درمقابل 30/8 ) در روز استروس در مقایسه با گروه کنترول بیشتر بود (05/0 p<) نسبت استرادیول بعلاوه تستسترون به پروژسترون در روز استروس (87/102 در مقابل 67/135) در گروه دریافت کننده کلسیم، منیزیم در مقایسه با گروه کنترل بود (05/0 p<) .اثر تزریق کلسیم، منیزیم بر روی جنسیت نتاج معنی‌دار نبود (05/0 p>)، در حالی که از نظر عددی (18/68 در مقابل 52/56 درصد) تعداد بره‌های ماده در گروه دریافت‌کننده کلسیم، منیزیم بیشتر بود. نتایج نشان داد که یک پتانسیلی برای تغییر جنسیت نتاج به سمت جنس ماده وجود دارد.
