با توجه به اهمیت آب زیرزمینی در مناطق خشک و نیمه خشک، نقش تخلیه متعادل قنوات در استفاده از آب زیرزمینی، که برخلاف پمپاژ به مخزن آسیب نرسانده و باعث کسری مخزن نمیگردد و در جهت حفظ این منابع ارزشمند مهندسی قدیمی ایران و حفظ کیفیت آب آنها، به ویژه در مناطقی که برای مصرف آب آشامیدنی و کشاورزی استفاده میشود؛ و همچنین با توجه به اینکه تعیین حریم کمی و کیفی این منابع آبی به دلیل نادیده گرفته شدن، صرفا بر اساس دستورالعملهای تعیین حریم چاه انجام میشود که به صورت کاربردی هنگام پیاده سازی برای قنوات ایرادات فنی زیادی ایجاد میکند؛ از این رو لازم است اقداماتی در زمینه ایجاد رویه مناسب و انتخاب روشی کاربردی در زمینه تعیین حریم کمی و کیفی قنوات انجام گیرد. به همین منظور، این تحقیق قصد دارد تا برای بهرهبرداران، کارشناسان و پژوهشگران این حوزه، پیشنهاداتی برای تعیین حریم کیفی مناسب ارائه نماید. این مهم با مرور تمامی تحقیقها و سندهای موجود در این زمینه و مطالعه روشهای تعیین حریم کیفی دیگر منابع آب زیرزمینی و با در نظر داشتن ترهکار، خشکهکار، زمان گذر، قابلیت انتقال و دیگر خصوصیات فنی قنات انجام گرفتهاست که در ادامه تشریح میگردد.
