بهره‌مندی از سازمان‌دعوت برای نشر و گسترش آئین، از بارزترین مشخص های مذهب اسماعیلی می باشد. اسماعیلیان، بدون هیچ‌گونه تعصبی که منجر به محدودیت شود، به خوبی توانستند از ویژگی های مثبت تمام مذاهب، فرق و فلسفه‌ها بهره برده و حاصل آن را با شیوه‌ی تبلیغاتی و تشکیلات بسیار هوشمند و منظم خود تحت عنوان سازمان دعوت، درآمیزند. سوال بنیادین پژوهش این است که سازمان دعوت اسماعیلیان در قیاس با عوامل دیگر همچون محتوای آموزه‌های اسماعیلی، در استقرار و استمرار آئین اسماعیلی در سرزمین هند چه تاثیری داشته است؟ اهمیت شناخت سازمان دعوت اسماعیلیان در نشر و گسترش مذهب اسماعیلی این است که نتایج شناخت اسماعیلیان از منظر پیروان این فرقه تا حدود زیادی مغفول مانده است؛ لذا در این پژوهش تلاش می‌شود به شیوه توصیفی- تحلیلی، نقش سازمان دعوت اسماعیلیان و نظام‌فکری آنان در نشر و گسترش مذهب اسماعیلی در شبه‌قاره‌ی هند مورد بررسی قرار گیرد. به نظر می‌رسد که به‌رغم تفاوت در فرائض و اعتقادات دینی میان فرقه های مختلف اسماعیلیان هند، آنان از مولفه‌هایی چون نقش محوری امام در نظام فلسفی و پیوستگی میان تاریخ و فرا‌تاریخ برخوردار هستند و این اندیشه در شیوه‌های تبلیغی و سازمان دعوت نقش اساسی داشته است.
